-
1 ściągać
ściągać (-am) < ściągnąć> (-nę) v/t herunterholen; buty, ubranie ausziehen; podatki einziehen; skórę, pierścionek abziehen; wino abfüllen; flagę einholen; brwi zusammenziehen; EDV herunterladen, downloaden; (sprowadzić) kommen lassen, herbeiholen; (odpisywać) fam. spicken, abschreiben;ściągać na siebie uwagę die Aufmerksamkeit auf sich ziehen;ściągać na siebie czyjś gniew sich jemandes Unmut zuziehen;ściągać sznurem zuschnüren;ściągać z łóżka aus dem Bett holen;ściągać v/i ludzie zusammenströmen, zusammenkommen;ściągać k-u na kark fam. jemandem auf den Hals schicken;ściągać sobie na kark sich aufhalsen;ściągać się chodnik Falten werfen;ściągać się pasem den Gürtel fester ziehen -
2 ściągać
I. vt3) ( mocno związywać)\ściągać coś czymś etw mit etw [zu]schnürenśrodki ściągające Kontraktionsmittel ntPl5) ( sprowadzać)\ściągać kogoś dokądś jdn irgendwohin holen6) ( skupiać) zusammenziehen, versammeln\ściągać na siebie podejrzenie/spojrzenia/uwagę den Verdacht/die Blicke/die Aufmerksamkeit auf sich +akk ziehen7) ( odprowadzać)\ściągać piwo z beczki Bier aus dem Fass zapfen\ściągać ropę z rany Eiter aus der Wunde ziehen8) ( pobierać)\ściągać podatki/opłaty Steuern/Gebühren einziehenII. vi1) ( przybywać) zusammenkommenIII. vr1) ( związywać się)\ściągać się czymś sich +akk mit etw einschnüren -
3 ściągnąć
ściągać (-am) < ściągnąć> (-nę) v/t herunterholen; buty, ubranie ausziehen; podatki einziehen; skórę, pierścionek abziehen; wino abfüllen; flagę einholen; brwi zusammenziehen; EDV herunterladen, downloaden; (sprowadzić) kommen lassen, herbeiholen; (odpisywać) fam. spicken, abschreiben;ściągać na siebie uwagę die Aufmerksamkeit auf sich ziehen;ściągać na siebie czyjś gniew sich jemandes Unmut zuziehen;ściągać sznurem zuschnüren;ściągać z łóżka aus dem Bett holen;ściągać v/i ludzie zusammenströmen, zusammenkommen;ściągać k-u na kark fam. jemandem auf den Hals schicken;ściągać sobie na kark sich aufhalsen;ściągać się chodnik Falten werfen;ściągać się pasem den Gürtel fester ziehen
См. также в других словарях:
ściągać — ndk I, ściągaćam, ściągaćasz, ściągaćają, ściągaćaj, ściągaćał, ściągaćany ściągnąć dk Va, ściągaćnę, ściągaćniesz, ściągaćnij, ściągaćnął, ściągaćnęła, ściągaćnęli, ściągaćnięty, ściągaćnąwszy 1. «ciągnąc opuszczać na dół, usuwać skądś; zsuwać»… … Słownik języka polskiego
robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… … Słownik frazeologiczny
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego
widowisko — n II, N. widowiskokiem; lm D. widowiskoisk 1. «oglądane zdarzenie, scena odbywająca się w obecności patrzących, na oczach widzów» Przykre, makabryczne widowisko. Przyglądać się widowisku na ulicy. ◊ Robić, czynić z siebie widowisko «swoim… … Słownik języka polskiego
